Van Bali naar Bogor, en terug naar Jakarrta
Door: Ton
Blijf op de hoogte en volg Ton
17 Maart 2017 | Indonesië, Bogor
Hoi allemaal,
Gistermorgen na het ontbijt onder het grote afdak, stond onze taxichauffeur al te wachten om ons naar het vliegveld te brengen . Wat we vreesden: files in de ochtendspits, gebeurde niet. Hier gaat het woon-werkverkeer op de scooter, en die reden er inderdaad veel.
Ruim twee uur voor onze vlucht van Denpassar naar Jakarta waren we dus op het vliegveld. Dus het laatste nieuws lezen uit Nederland op nu.nl , en wat spelletjes spider spelen, dan is die tijd zo voorbij.
De vlucht , die een kleine twee uur duurde ( en overigens nog geen 100 € kostte voor ons samen, en bij een reisbureau geboekt was) , verliep prima.
Op het internet hadden we gezien dat je vanaf vliegveld Soekarno Hatta een bus rechtstreeks naar Bogor gaat. Toen we het gebouw van het vliegveld uitliepen liepen we , na slechts een keer vragen, meteen op het Damri ticketbureau af, en voor nog geen 4 € p.p zaten we 5 minuten later in de goede bus, die vrijwel ook meteen vertrok.
De bus reed eerst de andere terminals af en daarna richting van de enorme stad ,die Jakarta , met zo'n 14 miljoen inwoners, is. Erg hard ging het niet , vaak stapvoets. Soms langs sloppenwijken, soms langs enorm hoge moderne kantoorgebouwen. Ik ben er nog steeds niet uit ,hoe rijk of hoe arm de mensen zijn.
Dan komen we op een tolweg, maar daar is het nog steeds aanschuiven. Tussen de auto’s door zien we een flink aantal verkopers hun best doen om hun waar te slijten: water, sigaretten, kranten koekjes enz. Op de 4 baans tolweg zijn er veel vrachtwagens. Het totaal beeld is onrustig. Er wordt heel vaak van baan gewisseld. Het is steeds opletten geblazen.
Tegen drieën komen we eindelijk in Bogor aan. We stappen uit op Botanic Garden, het eindstation van de bus. Dat ligt vlak tegen de tuin van Buitenzorg aan , het oude vakantieverblijf van de de gouverneur- generaal.
Achter het busstation liggen enkele hotels. We lopen erheen, en komen in een modern winkelcentrum terecht . Hier gaan waar we eerst iets drinken om intussen op het internet ons hotel te boeken. Het wordt het tegenover gelegen IPB Internationaal Convent Hotel. We brengen er onze bagage heen en keren niet veel later terug.
Het winkelcentrum is groot . Zoiets hebben we in Indonesië nog niet vaak gezien. Wat een moderne stad denk je dan bij jezelf. We lopen eerst het hele winkelcentrum door en doen alle drie de verdiepingen. Er is van alles te koop. Bij de ingang staan zelfs een achttal nieuwe auto’s te koop . Onze aandacht gaat vooral uit naar schoenen, en kleurboeken voor Vera. We slagen beiden.
Op de bovenste verdieping is het eetplein, met diverse kleine restaurantjes uit Korea ,Japan en natuurlijk Indonesië. We zijn moe en zijn ook wel aan een hapje toe. Maar het kan ons toch niet echt bekoren. Het heeft een te hoog Mc Donalds gehalte naar ons gevoel.
We gaan het winkelcentrum uit en steken de straat over richting het busstation. Heel veel kleine stalletjes , die erg armoedig zijn. Dan zien we een restaurant wat ons wel iets lijkt. De gerechten staan weliswaar ongekoeld voor de ramen, maar het is er druk. We zijn de enige buitenlanders. We voelen ons niet erg op ons gemak, omdat we niet weten hoe het hier gaat. Maar men maakt ons een vriendelijk gebaar duidelijk dat we kunnen gaan zitten en dat doen we dan ook maar. We zijn inmiddels te moe om verder te zoeken.
Een ober zet 2 grote glazen thee neer . Dan komt een andere ober met een berg schaaltjes en zet die allemaal voor ons neer. Het lijkt de voorloper van de ons bekende Indische rijsttafel te zijn. We hoeven alleen te betalen voor de schaaltjes die we gebruiken , zo krijgen we uitgelegd. Rob Geus zou er vast van gruwelen. Maar aarzelend beginnen we toch aan de rendang. Het smaakt heerlijk. Er zijn nog meer gerechten die we kennen, en die we deze 2 maanden nog niet eerder gegeten hebben. Alles smaakt voortreffelijk.
Op het eind worden de niet gebruikte schaaltjes weer opgehaald, goed voor de volgende gasten. We rekenen af en moeten nog geen 10 € betalen. Heel veel goedkoper dan in de meeste toeristen restaurantjes.
Dan komen we voorbij de “ Holland Bakery” waar we lekkere karamelpudding zien. Die hebben we ook 2 maanden niet meer op . We kopen er een en eten die als toetje in onze kamer op.
De volgende dag gaan we na het ontbijt op weg naar de botanische tuin. Onderweg komen we een oude Indische man tegen, die ons in keurig Nederlands vraagt, waar we heen gaan. Hij vertelt ons precies welke poort open is en helpt zelfs bij het oversteken. Hij vertelt dat zijn moeder, een Hollandse hem de taal geleerd heeft.
Het park is erg mooi, veel hoge mahoniehouten hoge bomen, mooie varens, allerlei palmbomen , het buitenverblijf Buitenzorg, enz. Het indrukwekkende vonden we de vliegende honden, enorm grote vleermuizen die hoog in de bomen hingen en soms even een rondje vlogen.
We zijn bijna 4 uur in het park geweest, en toen we moe en dorstig, buitenkwamen, wilden we nog even iets koels gaan drinken in de tegenover het park gelegen kampong. Helaas dus nergens een fatsoenlijk terrasje. We gingen een groot oud warenhuis binnen en daar verwezen ze ons naar einde van de gang rechts. Daar was een armoedig zaakje. We namen een paar flesjes thee uit de koelkast, en gingen op de plastic krukken zitten. Het was vlak bij een riool waar uit, de betonnen bovenlaag ,stukken ontbraken. Het stonk er vreselijk. We hebben dus maar snel afgerekend en onze flesjes meegenomen.
Toen probeerden we met het plaatselijk vervoer, ons naar huis te laten brengen. Het waren uitgeleefde lage busjes waar banken in gemaakt waren. Er zat gelukkig een Engelssprekende mevrouw in. Zij vertelde hoe het werkte en wat het kostte, en nog belangrijker waar we moesten overstappen.
De kampong waar we dooreden was vreselijk armoedig ,geen enkel plekje waar je als toerist blij van wordt. Bij het uitstappen rekende we c.a. 0,50 € af. De mevrouw liep met ons een stukje mee naar de plek waar we met een andere soortgelijke wagen verder moesten. Onderweg kwamen we 3 bedelaars tegen, die we , net zoals de Engelssprekende mevrouw ,negeerden. Op het eind hield ze voor ons een even armoedig busje tegen, dat ons tot bij het hotel bracht.
Daar hebben we de rest van de dag verder gerust, en de krant gelezen , voor zover dat lukte ,want ook de WiFi was slecht. s'Avonds hebben we in hetzelfde restaurantje gegeten. Ik was de avond ervoor vergeten foto’s te maken. Vandaar.
Vandaag ,vrijdag ,met de taxi terug naar Jakarta gereden. Een rit van ca 2 uur. We zitten nu in hetzelfde hotel als toen we hier aankwamen. Vanavond verrukkelijk vis gegeten in hetzelfde restaurant als aan het begin van de reis.
Morgen rond deze tijd zitten we al in het vliegtuig terug naar huis. Hopelijk. Want we hebben ons visum met 5 dagen overschreden. We zijn hier nu illegaal. Hopelijk doen ze daar niet te moeilijk over en kunnen we dat met een boete afkopen. Ik heb al op het internet opgezocht hoe groot de boete is. Ik reken op 200€ voor ons samen. Niet mis dus.
Een laatste verslag volgt nog.
Heel veel groetjes en tot binnenkort,
Ton en Vera
-
17 Maart 2017 - 16:02
Marjolein :
O nu maken jullie t nog wel heel spannend... Met dat verlopen visum... Als dat maar goed gaat. En dan is ineens het einde in zicht... Dat zal even gek zijn na al die weken. Sterkte met afscheid nemen van jullie overwinteradres. Ik zal niet op het station zijn. Ik moet Lisa gaan ophalen na haar wintersport in Königsleiten. Groetjes en goede reis. Marjolein -
17 Maart 2017 - 18:27
Kees Van De Riet:
Hällo met Kees
Hoe gaat het allemaal met jullie
Je kijkt er lang naar uit
Maar voor dat je het weet
Zijn de twee maanden weer voorbij
Heerst daar ook zo de griep
Mijn moeder ligt met griep op bed
Groeten van Kees en mijn moeder -
17 Maart 2017 - 19:07
Ton En Ali:
Hallo Vera en Ton,
Wat waren al die verhalen toch mooi en fijn leesvoer.
Geen visum, oei als dat maar goed komt. Misschien nog 3 weken erbij.
Wij wensen jullie een goede terugreis toe.
Tot ziens op een weekje van de club, als mijn beide nieuwe knieën
het weer goed doen.
Groetjes Ali en Ton. -
17 Maart 2017 - 20:05
Lida En Johan:
Heerlijk om met jullie mee te mogen reizen bedankt. Johan gaat steeds verder achteruit zijn lichaam wil niet meer. Vandaag heeft onze dochter Inge de caravan op marktplaats gezet. Ik heb wel even een traantje gelaten een tijdperk is weer afgesloten. We hopen hem snel te verkopen. Tot ziens misschien
Lida en Johan -
18 Maart 2017 - 10:51
Elly:
Goh, de laatste dag eindelijk rijsttafel! Dat is inderdaad zoals wij het op Bali ook een keer hebben gegeten. Alleen wisten wij niet, dat je niet betaalt voor de bakjes die je niet eet. Wij hebben dus alles geprobeerd, maar het was nog steeds spotgoedkoop.
Na een paar bijna zomerse dagen is het nu weer herfstweer.Toch gaan we vandaag BBQ-en (wel binnen eten). Wordt vast lekker en gezellig.
Wat vliegt de tijd... Helaas zit het er weer op. Maar jullie hebben weer mooie herinneringen gemaakt, een prachtige reis om op terug te kijken.Succes met het visumprobleem en hele goede reis terug!
Groetjes,
Elly
-
18 Maart 2017 - 19:35
Tonny Homan:
Hallo Ton en Vera.
Wat een mooie reis hebben jullie gemaakt. Wij krijgen vast wel foto,s te zien bij de club. Onze caravan heb een grote beurt gehad en nieuwe banden. Wij wensen jullie een goede reis terug. Wanneer komen jullie terug op schiphol? Ik beloof niet dat ik daar staat. De 23 maart gaan wij naar Andre Hazes. Ton had het er maar steeds over. Wij kregen wat geld, dus dan doen we het maar. En wij hebben een gehandicapten plek.
Dus voor aan, en wij worden voor de deur afgezet door regio taxi. Vrienden van ons gaan ook die avond, of wij ze zien tussen de 17,000,00 mensen in Ziggo Dome. moet wel toevallig zijn. Ze wonen vlak bij ons. Ze staan vast in de file.De taxi busje mag over de bus baan. Wij wensen jullie een goede lange reis terug.
Tot ziens Groetjes van Ton en Tonny.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley