Naar Mui Ne

Hoi allemaal,

Gisteren zijn we vanuit de homestay vertrokken. Om 6 uur op , ontbeten, de verblijf afrekenen ( dat was voor 2 overnachtingen met ontbijt, de prachtige boottocht en twee keer avondeten, en alle drankjjes inbegrepen net 80 € )

De jongens van de homestay brachten ons weer achter op de brommer terug naar de veerpond. En daar zijn we weer de brede zijarm van de Mekong over gestoken.
De eigenaar van de homestay had al een reservering voor de bus naar Ho Chi Min city geregeld. Na een kwartiertje wachten, met een uitzicht over de rivier en de 2 veerboten die om de 10 minuten gelijktijdig in tegengestelde richting de rivier overstaken met weer zo’n 200 scooterijders, allemaal met helm op, aan boord. kwam een klein busje ons ophalen en bracht ons naar het grote busstation. Hier stond weer een comfortabele travelsleeper klaar om ons naar Ho Chi Min city te brengen.

In de bus, we lagen dit keer boven elkaar, keken we naar de dorpjes, de marktjes de rijstvelden en het verkeer. Met op de achtergrond de favoriete muziek van de chauffeur, een damesstem die op een kalme manier , begeleidt door strijkinstrumenten, waarschijnlijk de liefde bezong.

Na zo,n 3,5 uur kwamen we aan op een groot busstation ergens ten zuiden van de stad. We hadden de avond van te voren geprobeerd te reserveren voor het volgende traject , maar helaas kregen we dat niet voor elkaar via het internet. Hoewel het tegen het Chinees nieuwjaar “ TET” loopt en het dan vreselijk druk kan zijn met het vervoer, toch de gok gewaagd.
Er waren 25 loketten waar ze kaartjes verkochten, bij elk loket staan de plaatsnamen waar de bus heen rijdt. Eerst werd ik, in gebaren of in schrift, men spreekt meestal geen of heel gebrekkig engels, verwezen naar loket 25, daar weer doorverwezen naar loket 14 . Een meisje daar vertelde dat de bus uitverkocht was en verwees me naar loket 10 van een andere busmaatschappij. Ook daar waren ze uitverkocht. Maar deze dame ging bellen, en vertelde dat ze kaartjes krijgen voor bijna de dubbele prijs. We hadden al een hotelletje geboekt in Mui Ne, dus er zat weinig anders op. Het meisje gebaarde me te gaan zitten terwijl ze rustig haar soep op ging eten en tegelijkertijd andere klanten hielp.
Even later wenkte ze me en ik moest een mannetje volgen. Eerst Vera opgepikt die al die tijd al bij loket 25 zat te wachten en samen volgden we met onze rol koffers het mannetje. Het mannetje sprak helemaal geen Engels maar gebaarde ons dat we , toen we bij een oud grijs taxibusjes waren aangekomen, dat we in moesten stappen.
En zo vertrokken we weer, waarheen onbekend. Na ruim een half uur tot drie kwartier rijden , zag ik buiten het busje toeristen lopen, en ook zag ik een stook bos. We zitten in de buurt van ons hotel hier zei ik tegen Vera. De backpackersbuurt.
Daar werden we afgezet bij een reisbureautje met de vreemde naam: Hahn cafe. Het mannetje nam ons mee naar binnen en was daarna ineens verdwenen. Hier kochten we kaartjes voor de bus van drie uur. We lieten onze koffers daar staan en wilden in Bui Vien street een hapje gaan eten bij restaurantjes wat van een week eerder nog kenden.

Terwijl wij daarheen op weg waren hoorden we ineens roepen Daar waren die Nederlanders die we eerder in de homestay ontmoet hadden . En dit een stad van 8 miljoen mensen. Met hen verder wat gedronken. Zij gingen pas donderdag door naar Mui Ne.
Daarna zijn we terug gewandeld naar het reisbureautje, waar we het vertrek van de bus afwachtten en tegelijkertijd de 5 cm lange kakkerlak in de gaten hielden, die steeds naar in onze richting kwam.
Om drie uur stipt vertrok de bus, weer een travelsleeper. We lagen nu op de bodem van de bus naast elkaar. Langzaam gingen we tussen al de scooters door de stad uit. Toen kregen we een stuk tolweg met geen scooters, 4 baans met links en rechts inhalend verkeer.
Daarna kregen we een tweebaansweg, voortdurend inhalen. In verband met TET was het extra druk op de weg . Uiteindelijk waren we om 9 uur ’s avonds op de bestemming , waar iedereen keurig bij zijn hotel afgezet werd.

De kuststrook hier is zo'n 20 km lang en is een en al ressorts en eethuisjes en winkeltjes. Na het inchecken zijn we nog een hapje gaan eten bij het dichtstbijzijnde restaurantjes. De lichten van de keuken waren al uit, maar die gingen weer aan toen we gingen zitten. We bestelden een eenvoudige middel maaltijd met zeevruchten .Na afloop kregen we nog een schaal duivels vrucht toe. We moesten iets van 8 € betalen inclusief drie halve liters bier.
Dit keer hebben we gekozen voor iets meer luxe. We hebben een zeer nette kamer met balkon en uitzicht op zee, met zwembad en met een klimmuur.

We hebben het nog steeds goed naar de zin en kunnen Vietnam intussen wel aanbevelen als een prima bestemming.

Groetjes ,
Ton en Vera